Volgen, maar waarheen? | Abram

Bijbel: Genesis 12

‘Kom eens mee!’ Dat is een bekende oproep die in het dagelijks leven wordt gebruikt. U roept iemand om met u mee te komen. Of iemand roept u om ergens mee naartoe te gaan. De redenen hiervoor kunnen verschillend zijn. Meestal is de eerste reactie: ‘Maar waarheen dan?’ Of: ‘Waarom?’ Stel dat de ander daar niet duidelijk over is en alleen zegt: ‘Kom nu maar mee. Ik beloof je, je zult er geen spijt van krijgen.’ Wat zou u doen?  

IN DE BIJBEL STAAT EEN VERGELIJKBARE SITUATIE.

Het is het verhaal van Abram. Hij woont met zijn familie in Mesopotamië (het huidige Irak). In het dagelijkse leven zorgt hij voor de schapen. Een beroep dat ruim vijfduizend jaar geleden veel voorkwam. Abram had het goed. Hij had geen reden om van situatie te veranderen. Wel had Abram een groot verdriet. Hij was getrouwd met Sara, maar zij hadden geen kind gekregen.  

Onverwachts gebeurt er iets in het leven van Abram. God (de Schepper van hemel en aarde) spreekt tot hem. Abram krijgt een opdracht. Hij moet zijn land, familie en het huis van zijn vader verlaten en vertrekken naar een land dat God zal aanwijzen. Abram weet niet welk land dat zal zijn. God vraagt alleen gehoorzaamheid om mee te gaan en Hem te volgen. Wel belooft God aan Abram dat hij tot een groot volk zal uitgroeien. En dat in hem alle volken op deze aarde gezegend zullen worden. God zal Abram zegenen en hem een goede naam geven. 

WAAROM HEEFT GOD ABRAM GEROEPEN?

God heeft een plan. Hij weet dat de mensen op aarde zonder Hem leven. Dat is niet altijd zo geweest. Want God heeft de aarde en de mensen goed gemaakt. Zonder tekortkomingen. Er was in het begin volmaakte liefde en harmonie. Verdriet en pijn was er niet. Helaas is dit niet zo gebleven. De eerste mensen, Adam en Eva, zijn ongehoorzaam geweest aan God. In plaats van God te volgen, luisterden ze naar de duivel. Hij is de leugenaar en tegenstander van God. Door deze ongehoorzaamheid is het kwaad in de wereld gekomen, met de dood als gevolg. Maar ondanks dat bleef God van deze wereld houden en daarom kwam Hij met Zijn verlossingsplan. God zou Zijn eigen Zoon, Jezus Christus, naar deze aarde sturen om de gebroken relatie tussen God en mensen te herstellen.  

En terwijl niemand op aarde naar God zocht of zoekt, zoekt God wel mensen op. Zoals Abram aan wie Hij deze opdracht gaf. Want uit zijn familie zou de beloofde Verlosser, Jezus, geboren worden.  

WAT DOET ABRAM?

Hij luistert naar de stem van God. Zijn leven verandert compleet. Niet langer volgt hij zijn eigen hartstochten en verlangens, maar doet hij wat God van hem vraagt. Dat gaat niet vanzelf. Abram moet veel leren. Bijvoorbeeld dat de dingen in het leven niet altijd gaan zoals hij wil, maar wel steeds zoals God het wil. Hij leerde dat God niet een beetje, maar totale gehoorzaamheid vraagt. Gelukkig is God geduldig en is Hij te vertrouwen. Wat God belooft doet Hij ook. Als Abram niet weet hoe het verder moet, bemoedigt God hem. Als Abram de verkeerde kant op gaat, corrigeert God Hem. Abram wordt ook door God getest (beproefd), en daaruit bleek dat Abram meer van God hield dan van iets op deze aarde, wat het ook mocht zijn.   

LATEN WE ABRAM EEN STUKJE VOLGEN.

Daar gaat hij richting het onbekende land. Het is een lange reis, zonder navigatie. Maar God wijst hem de weg, stap voor stap. Als Abram uiteindelijk in Kanaän (het huidige Israël) is, maakt God duidelijk dat dit het beloofde land is. Abram bouwt direct een altaar, want hij wil God danken.  

Maar al snel wordt Abram geconfronteerd met een moeilijke situatie: hongersnood! Wat is dat nu? God had toch beloofd dat…? En waarom gaat het nu zo? Wat kan dat ook de ervaring in ons leven zijn. Als God bestaat, dan…  

Abram besluit om naar Egypte te vluchten, waar wel genoeg eten is. Een begrijpelijke keuze. Van een rijke herder wordt hij een vluchteling. Maar hoe dichter Abram de grens nadert, hoe meer zorgen hij zich maakt. Want Sara is een knappe vrouw en Abram is bang dat ze haar in Egypte zullen ontvoeren en hem zullen doden. Abram denkt, wikt en weegt en bedenkt zelf een veiligheidsplan. In Egypte gebeurt precies waar Abram bang voor was. Verschillende mannen in Egypte zijn nieuwgierig wie Sara is. En wat zegt Abram? Sara is mijn zus. Abram denkt met een leugen zijn eigen leven te redden. De Farao krijgt het ook te horen. Het duurt niet lang of hij neemt Sara als vrouw. Abram krijgt hiervoor veel geschenken, maar zijn vrouw is hij kwijt. En niet alleen zijn vrouw, hij lijkt ook God kwijt te zijn. Abram was met al zijn zorgen niet naar God gegaan, maar met zijn eigen verstand aan de slag gegaan. Eeuwen later zegt Jezus: ‘Want zo wie zijn leven zal willen behouden (in eigen hand wil houden), die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal (zich in vertrouwen overgeeft aan Gods wil en leiding), om Mijnentwil, die zal hetzelve vinden. (Mattheüs 16, vers 25) 

WAT GEBEURT ER NU MET DE BELOFTE VAN GOD?

God vergeet Abram niet. Want God vergeet Zijn eigen belofte niet. Hij regeert en Hij zorgt ervoor dat Sara weer bij Abram terugkomt. Abram krijgt hierdoor een duidelijke les: vertrouw niet op jezelf. Verwacht het niet van jezelf. God zegt: kom tot Mij. Vertrouw op Mij. Verwacht het van Mij. Volg niet jezelf, je eigen wegen, maar volg Mij. Met die les gaat Abram terug naar Kanaän. Abram leerde: God is te vertrouwen. God is genadig.  

Niet lang daarna dient zich op de levensweg van Abram een nieuwe crisis aan. Er ontstaat een bedrijfsruzie. De werknemers van Lot (een neef van Abram) en de werknemers van Abram hebben een conflict. Er zit niets anders op dan uit elkaar gaan. Abram roept Lot bij zich. Hij zegt tegen Lot: ‘Jij mag kiezen: waar wil je heen?’ Wat doet Lot? Zegt hij: ‘U bent ouder, u hebt meer recht om als eerste te kiezen?’ Nee, Lot kijkt om zich heen en kiest voor het oog het beste deel. Een vruchtbaar laagland waar genoeg gras en water is voor de schapen. In die vallei liggen de twee grote steden Sodom en Gomorra.  

Abram vind het goed, zelf gaat hij de andere kant op. De kant van de onvruchtbare woestijn op. Hij laat het nu over aan God.  Zou dit Zijn bedoeling zijn?  

GOD BEMOEDIGT ABRAM.

Lot is nog maar net vertrokken of God gaat opnieuw tot Abram spreken. God komt terug op Zijn belofte. Hij spreekt Abram moed in: “kijk eens naar de sterren. Kun je ze tellen? Abram, kijk eens naar het zand van de woestijn. Weet jij hoeveel zandkorrels hier liggen? Ontelbaar veel. Zo groot zal jouw familie, jouw nageslacht worden.” Abram en Sara hadden nog steeds geen kinderen en Sara was eigenlijk al te oud om nog kinderen te krijgen. Toch krijgen Abram en Sara een zoon, op Gods tijd. Bij God is niets onmogelijk. Wat God belooft doet Hij ook. Toen en ook vandaag.  

Want: “Wat heeft het verhaal van Abraham mij te zeggen,” denkt u misschien? Duizenden jaren later is het plan van God om uit de familie van Abraham Zijn Zoon naar de wereld te zenden werkelijkheid geworden. Jezus Christus, de Verlosser, kwam naar deze aarde. Hij riep de mensen op om Hem te volgen. Dat doet Hij nog steeds. Hij roept ook u: ‘Volg Mij’.